Centralne ogrzewanie
Zadaniem instalacji centralnego ogrzewania jest utrzymanie w pomieszczeniu wymaganej temperatury. Komfort cieplny w pomieszczeniu można zdefiniować następująco:,, gdy w pomieszczeniu o średniej temperaturze 20°C, przy nieruchomym powietrzu (prędkość powietrza poniżej 0,15 m/s), przy normalnej wilgotności względnej około 50%, człowiek dorosły normalnie ubrany, nie doznaje żadnego wrażenia cieplnego tzn. nie odczuwa ani zimna ani ciepła, to mówi się wtedy, że są warunki komfortu cieplnego”. Instalacja centralnego ogrzewania zbudowana jest z następujących elementów: kotła lub innego źródła ciepła (wymiennik ciepła), grzejników oraz armatury połączonych między sobą przewodami. Przewody instalacji centralnego ogrzewania, mogą być wykonywane z rur stalowych, miedzianych lub tworzywowych. Czynnikiem, który przenosi ciepło z kotła do odbiorników (grzejników) jest najczęściej woda o maksymalnej temperaturze 95°C.
Podziału instalacji centralnego ogrzewania możemy dokonać ze względu na rodzaj czynnika grzewczego:
- wodne (powszechnie stosowane)
- parowe pary niskoprężnej (coraz mniej stosowane)
- powietrzne (stosowane w halach, budynki wysoko i wielkogabarytowe)
- elektryczne (gdy brak innych zródeł energi np. gazu, oleju)
Ogrzewania wodne można podzielić ze względu na sposób wymuszenia krążenia czynnika grzewczego:
- ogrzewanie grawitacyjne,
- ogrzewanie pompowe,
Oraz ze względu na sposób rozprowadzenia przewodów:
- instalacje z rozdziałem górnym,
- z rozdziałem dolnym (w układzie tradycyjnym, poziomym lub rozdzielaczowym).
Jak też na instalacje dwururowe i jednorurowe ze względu na sposób zabezpieczenia instalacji:
- instalacje z naczyniem wzbiorczym typu otwartego,
- z przeponowym naczyniem wzbiorczym.
Zadaniem instalacji centralnego ogrzewania jest utrzymanie w pomieszczeniu wymaganej temperatury. Komfort cieplny w pomieszczeniu można zdefiniować następująco:,, gdy w pomieszczeniu o średniej temperaturze 20°C, przy nieruchomym powietrzu (prędkość powietrza poniżej 0,15 m/s), przy normalnej wilgotności względnej około 50%, człowiek dorosły normalnie ubrany, nie doznaje żadnego wrażenia cieplnego tzn. nie odczuwa ani zimna ani ciepła, to mówi się wtedy, że są warunki komfortu cieplnego”. Instalacja centralnego ogrzewania zbudowana jest z następujących elementów: kotła lub innego źródła ciepła (wymiennik ciepła), grzejników oraz armatury połączonych między sobą przewodami. Przewody instalacji centralnego ogrzewania, mogą być wykonywane z rur stalowych, miedzianych lub tworzywowych. Czynnikiem, który przenosi ciepło z kotła do odbiorników (grzejników) jest najczęściej woda o maksymalnej temperaturze 95°C.
Podziału instalacji centralnego ogrzewania możemy dokonać ze względu na rodzaj czynnika grzewczego:
- wodne (powszechnie stosowane)
- parowe pary niskoprężnej (coraz mniej stosowane)
- powietrzne (stosowane w halach, budynki wysoko i wielkogabarytowe)
- elektryczne (gdy brak innych zródeł energi np. gazu, oleju)
Ogrzewania wodne można podzielić ze względu na sposób wymuszenia krążenia czynnika grzewczego:
- ogrzewanie grawitacyjne,
- ogrzewanie pompowe,
Oraz ze względu na sposób rozprowadzenia przewodów:
- instalacje z rozdziałem górnym,
- z rozdziałem dolnym (w układzie tradycyjnym, poziomym lub rozdzielaczowym).
Jak też na instalacje dwururowe i jednorurowe ze względu na sposób zabezpieczenia instalacji:
- instalacje z naczyniem wzbiorczym typu otwartego,
- z przeponowym naczyniem wzbiorczym.
